Instalacje wodne

   Dostawa wody do budynku i jej rozprowadzenie wewnątrz jest jednym z ważniejszych zagadnień zarówno na etapie projektowania jak i wykonania budynku.

   Najwygodniejszym rozwiązaniem jest zasilanie instalacji wodnej budynku z miejskiego wodociągu. Wówczas woda zimna kierowana jest bezpośrednio do miejsc odbioru, natomiast ciepła woda przygotowywana jest w kotle lub podgrzewaczach przepływowych zainstalowanych przy punktach czerpalnych. Gdy nie ma możliwości zasilenia instalacji wodnej z wodociągu, źródłem wody jest studnia z której poprzez pompę woda transportowana jest do zbiornika ciśnieniowego tzw. hydroforu. To rozwiązanie zapewnia równomierność przepływu wody w instalacji.

   Obecnie instalacje wodne najczęściej wykonuje się z tworzyw sztucznych (polietylen, polipropylen rzadziej polibutylen). Rury z tworzyw są lekkie, i w małym stopniu przewodzą ciepło, nie ulegają korozji i nie są podatne na tworzenie się osadów. Wykazują także większą wytrzymałość na zamarzanie wody niż rury stalowe.

   Dostępne są również rury z polietylenu sieciowanego, szczególnie odporne na wysoką temperaturę i ciśnienie. W instalacjach wodnych stosuje się również rury wielowarstwowe składające się z kilku warstw tworzywa sztucznego przedzielonych warstwą aluminium. Rury wielowarstwowe charakteryzują się dużą odpornością termiczną i chemiczną, a zawarte w nich aluminium zapobiega przedostawaniu się tlenu do wnętrza rury i likwiduje pamięć kształtu. Pozwala to na wyginanie i dowolne kształtowanie przewodów w sposób trwały. Rury wielowarstwowe charakteryzują się małą rozszerzalnością cieplną, co znacznie ogranicza ich deformacje.

    Inne materiały używane w instalacjach wodnych to miedź i stal.

    W zależności od zastosowanego materiału stosuje się różne metody połączeń rur.

   Rury z tworzyw sztucznych łączone są najczęściej poprzez klejenie, zgrzewanie lub skręcanie. Rury miedziane można lutować lub łączyć za pomocą specjalnych kształtek zaciskowych natomiast przewody stalowe łączy się za pomocą gwintowanych złączek.

   Woda wewnątrz budynku rozprowadzana jest za pośrednictwem pionów instalacyjnych, łączących poszczególne kondygnacje. Umieszczenie przewodu pionowego centralnie względem punktów czerpalnych ogranicza straty ciśnienia wody w instalacji. Jeden pion może dostarczać wodę do pomieszczeń znajdujących się obok siebie i na kolejnych piętrach. Piony należy wyposażyć w zawór odcinający z odwodnieniem, pozwalający na zamknięcie dopływu wody w razie awarii. Instalacja wody ciepłej powinna być wyposażona w cyrkulację, nie dotyczy to instalacji z podgrzewaczem wody zainstalowanym tuż przy odbiorniku ciepłej wody. Cyrkulacja umożliwia stały przepływ ciepłej wody w instalacji, co zapewnia natychmiastową dostawę wody o żądanej temperaturze w każdym miejscu poboru ciepłej wody. Teoretycznie cyrkulację stosujemy także po to, by oszczędzić na tej wodzie, jaką za każdym razem musielibyśmy upuścić z baterii, aby zaczęła lecieć ciepła. Instalacja wodna z zastosowaniem cyrkulacji zapewnienia wysoki komfort korzystania z przyborów sanitarnych.

   Średnice przewodów instalacji wodnej ustala się na podstawie wielkości zapotrzebowania na wodę oraz rodzaju i ilości zaopatrywanych urządzeń i przyborów sanitarnych.

   Rurociągi układane są najczęściej w bruzdach ściennych lub w podłodze, natomiast na powierzchni ścian tylko wówczas gdy nie ma innej możliwości ułożenia bądź nakazują to przepisy. Przejścia przez stropy lub ściany wymagają zastosowania osłon a w przypadku rur z tworzyw sztucznych prowadzonych w bruzdach należy zastosować rurę osłonową na całej długości instalacji.

   Rury do transportu ciepłej wody powinny być dodatkowo pokryte izolacją cieplną, co znaczne zredukuje straty temperatury. Jako izolatory cieplne stosuje się najczęściej otuliny z pianki poliuretanowej lub pianki polietylenowej, z wełny mineralnej, kauczuku lub styropianu.

Katon Sp. z o.o. Bajana 31E, 01-904 Warszawa Telefon: +48 22 8694392 Komórka: +48 601271254 Kontakt e-mail: biuro@katon.pl